Erik Saaman Ambtenaar v/h Jaar?

Erik Saaman is voor zijn rol als pionier Open op Orde bij het Nationaal Archief genomineerd voor de verkiezing Ambtenaar van het Jaar. ‘Ik zie deze nominatie vooral als waardering voor het harde werk van mijn collega’s.’

Portret van Erik Saaman

Wat betekent deze nominatie voor jou?

'De nominatie is natuurlijk een hele eer. Het is heel fijn zoveel waardering te krijgen voor je werk. Het heeft veel inspanning gekost om de informatiehuishouding op de kaart te zetten. De nominatie is een bewijs dat dat steeds beter lukt. Ik zie het daarom vooral als waardering voor alle collega's binnen de overheid die zich, net als ik, vol overgave inzetten voor het verbeteren van onze informatiehuishouding. Voor een open overheid. Een stem op mij is niet alleen voor mij, maar voor iedereen die zich hier voor inzet!'

Wat doe je bij het Nationaal Archief?

'Het Nationaal Archief zit in een grote verandering. Al meer dan tweehonderd jaar beheren wij informatie van de rijksoverheid. Blijvend te bewaren informatie van ministeries en andere rijksorganisaties zoals zbo's wordt naar twintig jaar overgedragen aan het Nationaal Archief. Het is onze taak om die informatie tot in de eeuwigheid  toegankelijk te houden. Dat wil zeggen dat iedereen deze informatie kan opvragen en inzien, als die daar recht op heeft. De laatste jaren zijn we onze expertise al steeds meer gaan inzetten om andere rijksorganisaties te helpen bij hun informatiehuishouding. Door de vele incidenten op het gebied van informatiehuishouding – en het daaruit voortvloeiende rijksbrede programma Open op Orde - is dat in een stroomversnelling gekomen. Als programmamanager geef ik sturing aan de rol van het Nationaal Archief binnen Open op Orde. En heb ik samen met m’n team de concepten archiveren by design en duurzame toegankelijkheid van overheidsinformatie in gang gezet.'

Wat maakt werken bij het Nationaal Archief leuk?

'Ik ben van huis uit informaticus, dus ik kom uit een heel ander vakgebied dan de traditionele archivaris. Ik ben ooit per ongeluk bij het Nationaal Archief beland voor een kleine opdracht. Ik wist helemaal niet wat ik moest verwachten. Tot mijn verrassing bleek archiefkunde eigenlijk de oervorm van informatica te zijn, maar dan zonder computers. Hier gaat het niet om de techniek, maar om de informatie. Ik zag dat het traditionele vak veel moeite had om de transitie naar de digitale tijd te maken. De methoden en technieken waren nog helemaal op papier gebaseerd. Terwijl de onderliggende waarden van een open overheid in onze digitale tijd alleen maar belangrijker zijn geworden. Die vind ik belangrijk. Dus toen ben ik blijven hangen. Om de archiefwereld te helpen de overgang naar de digitale tijd te maken. Ik merkte al snel dat collega's dat waardeerden. Ze zijn heel leergierig en staan altijd klaar om uit te leggen hoe archiveren werkt. Het is echt een hele leuke groep mensen. Iedereen die hier, net als ik, uit een ander vakgebied komt is verrast door de mensen en de inhoud van het werk. Dus sla de vacatures van een archiefinstelling niet te snel over.'